Op 7 maart 2017 heeft het hof Amsterdam uitspraak gedaan in een zaak waarbij de middellijke bestuurder (bestuurder van de aandeelhouder van een besloten vennootschap) door de belastinginspecteur aansprakelijk was gesteld.
De middellijke bestuurder, de heer Y, is sinds 6 januari 2012 bestuurder van een stichting. De stichting houdt de aandelen in een besloten vennootschap. Daarnaast is de stichting de bestuurder van de besloten vennootschap. De heer Y is met ingang van 1 juli 2013 uit functie getreden waarna een ander bestuurder is geworden. De heer Y wordt aansprakelijk gesteld voor de niet betaalde naheffingsaanslag voor de loonbelasting over de periode februari 2013 tot en met juni 2013.
Het hof Amsterdam oordeelt dat de heer Y terecht aansprakelijk is gesteld voor de belastingschulden van de besloten vennootschap. Het hof vond van belang dat de besloten vennootschap over de maanden na januari 2013 aangiften loonheffingen had ingediend en voor februari 2013 personeel in dienst had. De heer Y had (volgens het hof) niet aannemelijk gemaakt dat er per 1 februari 2013 geen inhoudingsplicht meer bestond voor de besloten vennootschap en dat de eerder gedane loonaangiften (die tot een te betalen loonbelasting leidden) onjuist waren. Van belang is ook dat de heer Y volgens het hof niet aannemelijk had gemaakt dat hij per 1 juli 2013 geen (middellijk) bestuurder van de besloten vennootschap meer was. De heer Y had de over de maanden februari tot en met juni 2013 verschuldigde loonheffingen moeten betalen dan wel melding moeten doen van betalingsonmacht (nu immers vaststond dat hij nog middellijke bestuurder was gedurende die periode).
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHAMS:2017:768