Wil een inspecteur kunnen navorderen dan heeft hij een nieuw feit nodig. Een nieuw feit is een feit dat de inspecteur niet bekend was of redelijkerwijs niet bekend had kunnen zijn. In de wijze waarop dit vereiste is geformuleerd kan worden gelezen dat de inspecteur een zekere onderzoeksplicht heeft. Onderzoekt de inspecteur bij het beoordelen van aangiften onvoldoende dan begaat hij een ambtelijk verzuim en kan hij later niet navorderen.
Dat de inspecteur in de praktijk wel eens een ambtelijk verzuim begaat blijkt uit het arrest waar ik zeer recent een redactioneel over heb geschreven voor fiscaaltotaal.nl. Hoge Raad 09-10-2020, ECLI:NL:HR:2020:1602.
In het kort leert deze zaak ons dat een boekenonderzoek bij een belanghebbende in de weg kan staan aan de navordering bij de partner. Dit is het geval indien de inspecteur kennis krijgt van informatie die deze in het boekenonderzoek bij belanghebbende op doet en weet of redelijkerwijs had moeten weten dat deze ook fiscaal relevant kan zijn voor de belastingpositie van de partner.
Om te voorkomen dat de inspecteur een ambtelijk verzuim wordt verweten zal deze tijdig moeten realiseren wat de gevolgen zouden kunnen zijn voor de aanslagregeling van de partner. De inspecteur moet dan passende maatregelen nemen opdat deze nog eventuele correcties kan toepassen.
Die passende maatregelen heeft de inspecteur in de zaak waar de Hoge Raad uiteindelijk over moest oordelen nagelaten. De inspecteur heeft de automatische afdoening van de aanslag bij de partner ‘op haar beloop gelaten’. De mogelijkheid om na te vorderen heeft de inspecteur daarmee verspeeld.
Zit u met een vergelijkbare zaak en wilt u weten of u met succes de navorderingsaanslag van de Belastingdienst kunt aantasten. Neem dan contact met mij op!
mr. A. Laghmouchi